Nabycie robota przed 2022 rokiem a rozliczenie ulgi na robotyzację

Odpisy amortyzacyjne od robotów przemysłowych nabytych i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed dniem 1 stycznia 2022 r. stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację – tak stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 16 sierpnia 2022 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.129.2022.2.AW.

Od 1 stycznia 2022 r. w polskim porządku prawnym obowiązuje nowa preferencja podatkowa – tzw. ulga na robotyzację (art. 38eb ustawy o CIT oraz art. 52jb ustawy o PIT). W ramach ulgi na robotyzację podatnik może odliczyć od podstawy opodatkowania kwotę stanowiącą 50% wyraźnie przez ustawodawcę wskazanych kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację. Takim kosztem będzie przykładowo koszt nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych.

Limit czasowy dla odliczeń objętych ulgą

Ustawodawca postanowił wprowadzić limit czasowy dla odliczeń objętych ulgą. Odliczenie ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. W związku z powyższym limitem pojawiły się wątpliwości dotyczące robotów nabytych przed 2022 r., a dokładniej: tego, czy odpisy amortyzacyjne od robotów nabytych i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed dniem 1 stycznia 2022 r. mogą być objęte ulgą na robotyzację.

Wątpliwości te rozwiał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 16 sierpnia 2022 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.129.2022.2.AW, potwierdzając, że odpis amortyzacyjny od takiego robota dokonany w latach 2022–2026 będzie podlegał rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację.

Swoje stanowisko organ interpretacyjny uzasadnił poprzez wskazanie, że:

• Ponadnormatywne odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi.
• Możliwość skorzystania z tej ulgi należy wiązać z momentem poniesienia kosztu uzyskania przychodu.

Wnioski z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dotyczące ulgi na robotyzację

Powyższa interpretacja niesie ze sobą kilka wniosków.

• Pierwszy jest taki, że nie ma znaczenia moment faktycznego nabycia danego środka trwałego. Istotny pozostaje moment rozliczenia kosztów uzyskania przychodu związanych z takim robotem.
• Drugi dotyczy tego, że ci podatnicy, którzy nabyli robota przed 2022 r. i amortyzują go w okresie od początku roku podatkowego rozpoczętego w 2022 r. do końca roku podatkowego rozpoczętego w 2026 r. będą mogli, stosując ulgę na robotyzację, zmniejszyć podstawę opodatkowania o 50% wartości odpisów amortyzacyjnych dokonanych w tym okresie.
• Trzeci wniosek jest taki, że podatnicy, którzy zdecydują się na zakup robota w końcowej fazie obowiązywania ulgi, będą mieli ograniczoną możliwość jej rozliczenia. Wynika to z tego, że okres amortyzacji robota wykroczy poza ramy czasowe obowiązywania ulgi. Rozwiązaniem może być zastosowanie jednorazowej amortyzacji, skutkiem czego wartość wydatku poniesionego na nabycie robota będzie w całości kosztem podatkowym danego roku, a tym samym możliwe będzie maksymalne wykorzystanie potencjału ulgi na robotyzację.

Zasady dotyczące jednorazowej amortyzacji środków trwałych

Warto pamiętać o zasadach dotyczących jednorazowej amortyzacji środków trwałych, o której mowa w art. 16k ust. 14 ustawy o CIT oraz 22k ust. 14 ustawy o PIT. Zgodnie z tymi przepisami podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych:

• od nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grup 3–6 i 8 Klasyfikacji,
• w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł i
• pod warunkiem, że wartość początkowa jednego środka trwałego nabytego w roku podatkowym wynosi co najmniej 10 000 zł lub łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych nabytych w roku podatkowym wynosi co najmniej 10 000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3500 zł.