Raportowanie informacji niefinansowych przez spółki notowane na GPW

Wraz z wejściem w życie w dniu 26 stycznia 2017 r., ustawy zmieniającej ustawę o rachunkowości, na wybrane jednostki nałożone zostały, obok dotychczasowych obowiązków dotyczących rocznej sprawozdawczości finansowej, nowe obowiązki związane z ujawnianiem informacji niefinansowych. Podmiotami obowiązanymi są m.in. emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na GPW, jeżeli w roku obrotowym, za który sporządzają sprawozdanie finansowe oraz w roku poprzedzającym ten rok, przekroczyli następujące wielkości:

1. 500 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty, oraz
2. 85 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego lub 170 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy.

Przekroczenie przez emitenta w ciągu dwóch ostatnich lat wskazanego progu zatrudnienia oraz co najmniej jednego z progów finansowych (nie musi to być ten sam próg w obu weryfikowanych latach), obliguje go do sporządzenia stosownego oświadczenia na temat informacji niefinansowych. Przekroczenie natomiast obu progów finansowych, przy zatrudnieniu poniżej wskazanego progu 500 osób, nie powoduje powstania tego obowiązku.

Sporządzane przez emitentów oświadczenie na temat informacji niefinansowych musi obejmować co najmniej:

1. zwięzły opis modelu biznesowego emitenta,
2. kluczowe niefinansowe wskaźniki efektywności związane z działalnością emitenta,
3. opis polityk stosowanych przez emitenta w odniesieniu do zagadnień w pięciu obszarach: społecznym, pracowniczym, środowiska naturalnego, poszanowania praw człowieka oraz przeciwdziałania korupcji, a także opis rezultatów stosowania tych polityk,
4. opis procedur należytej staranności, jeżeli emitent stosuje je w ramach polityk, o których mowa w pkt 3,
5. opis istotnych ryzyk związanych z działalnością emitenta mogących wywierać niekorzystny wpływ na zagadnienia, o których mowa w pkt 3, w tym ryzyk związanych z produktami emitenta lub jego relacjami z otoczeniem zewnętrznym, w tym z kontrahentami, a także opis zarządzania tymi ryzykami.

Sprawozdawczość niefinansowa emitenta może przybrać dwie formy – oświadczenia na temat informacji niefinansowych zawartego w sprawozdaniu z działalności, jako jego wyodrębniona część albo odrębnego sprawozdania na temat informacji niefinansowych, które emitent zamieszcza na swojej stronie internetowej w terminie 6 miesięcy od dnia bilansowego. W tym drugim przypadku emitent jest zobowiązany poinformować o sporządzeniu odrębnego sprawozdania w sprawozdaniu z działalności. Wskazany powyżej okres 6 miesięcy na zamieszczenie sprawozdania zawierającego informacje niefinansowe na stronie internetowej emitenta nie jest równoznaczny z maksymalnym terminem na jego sporządzenie. Emitenci są bowiem zobowiązani do poddania rocznego sprawozdania finansowego badaniu biegłego rewidenta, a publikacja raportu rocznego obejmującego sprawozdanie finansowe musi nastąpić nie później niż cztery miesiące od dnia zakończenia roku obrotowego, którego dotyczy. Biegły rewident nie będzie miał obowiązku badać oświadczenia lub sprawozdania zawierającego informacje niefinansowe, będzie jednak musiał potwierdzić, że takie oświadczenie lub sprawozdanie zostało przez emitenta sporządzone. Oznacza to, że faktyczny termin sporządzenia oświadczenia lub sprawozdania będzie wynosił nie 6 miesięcy od dnia bilansowego, ale 4 miesiące i to przy założeniu, że emitent będzie publikował roczne sprawozdanie finansowe w ostatnim dopuszczalnym przez przepisy prawa terminie.

W przygotowaniu oświadczeń na temat informacji niefinansowych emitent może stosować dowolne zasady, w tym własne zasady, krajowe, unijne, lub międzynarodowe standardy, normy lub wytyczne, wskazując jednocześnie w oświadczeniu, jakie zasady, standardy, normy lub wytyczne zastosował.

Powyższe obowiązki dotyczą również emitentów będących jednostkami dominującymi grup kapitałowych, jeżeli łączne dane jednostki dominującej oraz wszystkich jednostek zależnych każdego szczebla na dzień bilansowy roku obrotowego oraz na dzień bilansowy roku poprzedzającego rok obrotowy po dokonaniu wyłączeń konsolidacyjnych, o których mowa w art. 60 ust. 2 i 6 ustawy o rachunkowości, przekraczają wielkości, o których mowa powyżej, albo przed dokonaniem wyłączeń konsolidacyjnych, o których mowa w art. 60 ust. 2 i 6 ustawy o rachunkowości, przekraczają następujące wielkości:

1. 500 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty, oraz
2. 102 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego lub 204 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy.

Przedstawione regulacje mają zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia 2017 roku.